دنباله ها ، انتخاب ها و حلقه ها
پشت همه نرم افزاری که ما روزانه از آن استفاده می کنیم، کدی با انواع عبارات و نمادها اجرا می شود. شگفت آور است که اغلب می توان آن را به سه ساختار برنامه نویسی ساده تقسیم کرد که به آنها توالی، انتخاب و حلقه می گویند. اینها گرد هم می آیند تا اساسی ترین دستورالعمل ها و الگوریتم ها را برای انواع نرم افزارها تشکیل دهند.
توالی سری از اقدامات است که در یک تکمیل سفارش خاص است. عمل 1 انجام می شود، سپس عمل 2، سپس اقدام 3 و غیره، تا زمانی که همه اقدامات در دنباله انجام شده باشد.
سکانسی که ما هر روز انجام می دهیم یک روال صبحگاهی است. ممکن است از خواب بیدار شوید، مقداری آب بنوشید، دوش بگیرید، صبحانه بخورید و غیره. روال عادی هر کس متفاوت است، اما همه آنها از دنباله ای از اقدامات مختلف تشکیل شده است.
انتخاب ها کمی متفاوت است. آنها به جای پیروی از ترتیب خاصی از رویدادها، سوالی را مطرح می کنند تا دریابند کدام مسیر را در ادامه باید طی کنند.
فرض کنید شما برای مسواک زدن می روید و متوجه می شوید که خمیر دندان شما تمام شده است. سپس می پرسید: “آیا من دیگر خمیردندان دارم؟” اگر پاسخ منفی است، آن را به لیست خرید خود اضافه کنید . اما اگر پاسخ مثبت است، فقط از خمیردندان استفاده کنید . این در واقع تمام کاری است که یک گزینش انجام می دهد: پاسخ به سوالی بر اساس آنچه یافته است
سومین ساختار برنامه نویسی یک حلقه است. مانند انتخاب ها، حلقه ها سوال می کنند. با این حال، تفاوت در این است که آنها یک سوال را بارها و بارها می پرسند، تا زمانی که یک کار خاص به پایان برسد.
برای مثال، اقدام به چکش زدن میخ کنید. با وجودی که ممکن است متوجه آن نشوی ، مدام از خود می پرسید: “آیا میخ در تمام راه است؟” وقتی جواب منفی است، دوباره میخ را چک می کنید. شما این سوال را تا پاسخ مثبت ادامه می دهید و سپس متوقف می شوید. حلقه ها به برنامه نویسان اجازه می دهند تا به طور موثر وظایف تکراری را کدگذاری کنند به جای اینکه مجبور باشند اقدامات یکسانی را بارها و بارها بنویسند.
این سه ساختار برنامه نویسی ممکن است به تنهایی بسیار ساده به نظر برسند، اما با ترکیب آنها می توانند نرم افزارهای بسیار پیچیده ای ایجاد کنند.