PCI که مخفف Peripheral Component Interconnect است، در سال ۱۹۹۲ توسط اینتل معرفی شد. گذرگاه PCI در نسخه‌های ۳۲ بیتی (با سرعت ۱۳۳ مگابایت بر ثانیه) و ۶۴ بیتی عرضه شد و برای اتصال سخت‌افزار به کامپیوتر استفاده می‌شد. اگرچه از اواخر دهه ۱۹۹۰ تا اوایل دهه ۲۰۰۰ معمولاً در کامپیوترها استفاده می‌شد، اما از آن زمان PCI با PCIe (PCI Express) جایگزین شده است.
در سال ۱۹۹۳، نسخه ۲.۰ و در سال ۱۹۹۵، PCI 2.1 به عنوان نسخه‌ای توسعه‌یافته از گذرگاه ISA (معماری استاندارد صنعت) مورد بازنگری قرار گرفت. برخلاف ISA و سایر کارت‌های توسعه قبلی، PCI از مشخصات PnP (Plug and Play) پیروی می‌کرد و بنابراین نیازی به جامپر یا سوئیچ شیب نداشت.
نمای کلی PCI
تصویر زیر نمونه‌ای از اسلات‌های PCI روی مادربرد را نشان می‌دهد. همانطور که می‌بینید، سه اسلات PCI وجود دارد: PCI4، PCI5 و PCI6، و یک اسلات CNR (رایز ارتباطی و شبکه).
نمونه‌هایی از دستگاه‌های PCI
- مودم
- کارت شبکه
- کارت صدا
- کارت گرافیک
درایورهای دستگاه PCI
اگر به دنبال درایورهای PCI هستید، به احتمال زیاد به درایورهای یک دستگاه PCI خاص نیاز دارید. به عنوان مثال، اگر به درایور آداپتور اترنت PCI نیاز دارید، درایورهای کارت شبکه را نصب کنید. برای مشاهده لیست درایورها، به نمای کلی درایورهای ما مراجعه کنید.
چند اسلات PCI روی مادربرد وجود دارد؟
تعداد اسلات‌های PCI به سازنده و مدل مادربرد بستگی دارد. امروزه، مادربردهای بسیار کمی با معرفی PCIe با PCI عرضه می‌شوند. آن تعداد کمی از مادربردهای دارای اسلات PCI بین یک تا سه اسلات PCI دارند.
اگر اسلات PCI ندارم، چگونه می‌توانم یک کارت PCI اضافه کنم؟
مادربرد کامپیوتر باید یک اسلات PCI برای اتصال کارت PCI به کامپیوتر داشته باشد. همانطور که گفته شد، برخی از کامپیوترهای امروزی دیگر اسلات توسعه PCI ندارند. اگر مادربرد شما اسلات توسعه PCI ندارد، توصیه می‌کنیم یک کارت مدرن‌تر که توسط مادربرد پشتیبانی می‌شود، تهیه کنید.